Z Pałacu do Pałacu

Kiedyś dr Małgorzata Stolarska - najlepszy pediatra na świecie - stwierdziła, że trzeba pracować, pracować, pracować, a reszta jakoś sama się zrobi, bo u nas jest ekonomia, ale metafizyczna.
I chyba miała rację. Wszyscy najlepsi pracownicy, wolontariusze, pomagacze, firmy dobre znaleźli nas.
Podobnie było z wizytą Pierwszej Damy. Przypadek sprawił, że chciała poznać naszych pacjentów no i przy okazji nas.

Tu Kancelaria Prezydenta
- Chcielibyśmy odwiedzić wasze hospicjum.
Po odłożeniu słuchawki czułam wiele obaw. Miałam mnóstwo pytań. Dla niezorientowanych: do Pierwszej Damy mówi się - pani prezydentowo.

Strach stłumiłam kompulsywnym sprzątaniem czystej fundacji, układaniem rzeczy od nowa, wieszaniem lampek i urządzaniem strychu dla rodzeństw. Żadnego malowania trawy na zielono - same potrzebne rzeczy, ujęte w rocznym planie. Tylko jakoś szybciej mi poszło;-) niż zazwyczaj.
W końcu nadszedł ten dzień. 25 listopada, środa, chwila przed godziną czternastą.

Pani Prezydentowa
przygotowała się do spotkania, znała imiona zaproszonych dzieci. Miłe zaskoczenie.
- Jagienko, wyglądasz ja księżniczka - powiedziała.
- no właśnie odrzekła skromnie pięcioletnia dziewczynka w różowej sukni.
Z Gają rozmawiały po niemiecku, niestety nie wiem o czym. Kuba dał się wziąć na ręce i sfotografować. W końcu jest księciem.
Dzieci nawet bardzo chore mają swój rozum, a przede wszystkim mądre, czujące serca. I postanowiły ich użyć. Oczarowały gości i zostały zaproszone do Pałacu Prezydenckiego. No i my też!
Zaraz potem odwiedziłyśmy młodziutką mamę, która oczekuje na narodziny swojej nieuleczalnie chorej córeczki. To chyba najbardziej przejmujące spotkanie tego dnia. Ja zapamiętałam płacz, ale taki dobry, przyjęty, usłyszany. I szacunek dla odwagi, miłości i determinacji zrozpaczonej dziewczyny. Pierwsza Dama podarowała pani Magdzie różaniec od Papieża Franciszka, który dostała podczas niedawnej audiencji.

Poczęstunek
Mamy naszych podopiecznych upiekły siedem ciast, każde przepyszne, przygotowane z najlepszą intencją.
Myślę, że pełne wdzięczności za uważność i szacunek dla ich trudnego losu.

Kotek
Jagienka zawsze chciała dostać kotka. Postąpiłam nieco podle i podstępnie i interweniowała Pani Agata Kornhauser-Duda, czy ojciec mógł odmówić?
Dziś przyznaję, że moje dzieci nigdy nie miały zwierząt w domu. I bardzo z tego powodu cierpiały. Zabrakło siły wyższej.
Jagienka jest bardzo chora i poczułam, że ten kot może kiedyś być przyczyną żalu i niepokoju, których już nie da się naprawić.
Jagienka uwierzyła w moce naszego gościa i dodała, że ma jeszcze jedno marzenie, "o którym zapomniała, tzn. zaczęła je mieć nagle jak popatrzyła na malutkiego dzidziusia w kołysce": chce siostrę. Zobaczymy za rok ;-)
Ania Witczak - nastoletnia pacjentka oddziału onkologicznego dla dzieci - przekazała Pani Prezydentowej swoją książkę z dedykacją. Dziewczynka jest utalentowaną pisarką i tancerką. Takiego podarunku nie można kupić za pieniądze.

Mój syn Juliusz
jest radosnym, młodym chłopakiem, dzieckiem naszych cyfrowych czasów, tabletów i ery selfie… Kiedy poprosił o takie zdjęcie Prezydentową … zmartwiałam, hmm każdy rodzic wie co czułam. Ale wyszło dobrze, miło i naturalnie. Ma się to wyczucie chwili. Nie po matce, to pewne.
Napisałam o moim synu, bo selfie z Prezydentową było mocno zaskakującym pomysłem, ale też dlatego, że chciałam pochwalić się, że mam czworo dzieci i bardzo je kocham. Najbardziej na świecie. I że fundacja Gajusz właśnie dzięki nim zrobiła aż tyle. Bo miłość ma wielką moc.