Uwaga, chwalimy się dzisiaj! Otrzymaliśmy statuetkę Lodołamacza za pierwsze miejsce w kategorii "Instytucja". Lodołamacze to ludzie, firmy, instytucje, które angażują się w rozwiązywanie problemów osób niepełnosprawnych. Jesteśmy dumni, że nasza fundacja została uhonorowana w tym roku.

Co robimy? Najpełniej nasze łamanie lodów widać na oddziale onkologicznym szpitala przy ul. Spornej w Łodzi. Tu codziennie toczy się walka o jutro. Każdego dnia dzieci i ich rodziny stawiają czoła śmiertelnemu wrogowi - nowotworowi. Szanse na zwycięstwo są ogromne, sięgają blisko 80%. Jednak wojna trwa czasem latami lub miesiącami i wtedy pojawiamy się z naszym lekarstwem na lepsze jutro. Mamy na koncie setki godzin terapii przez sztukę, korepetycje, naukę gry na instrumentach, muzykoterapię, warsztaty tematyczne (np. kulinarne, z pierwszej pomocy), gry oddziałowe, przedstawienia teatralne, spotkania z ciekawymi ludźmi. Ponadto organizujemy urodziny oraz imprezy okolicznościowe (Gwiazdka, Dzień Dziecka), a także spełniamy marzenia dzieci (np. przelot helikopterem, występ w prawdziwym teatrze, wydanie książki).

System nie sprzyja chorym dzieciom. Szkoła w szpitalu jest dostępna w marginalnym zakresie, tylko do ukończenia gimnazjum. Dziecku przysługuje jedynie 6-10 godzin dydaktycznych, a i warunki nauki pozostawiają wiele do życzenia. Licealista czy uczeń technikum nie ma prawa do edukacji w ogóle. Jednak gros dzieci i młodzieży opuści oddział szpitalny jako zwycięzcy, z tarczą. Będą zdrowe, tylko co wtedy? Kim będą? Jak sobie poradzą skoro wiele miesięcy były odizolowane od społeczeństwa i nie miały dobrego dostępu do edukacji? Wieloletnia walka nie pozostawia nikogo bez ran i blizn - problemy z samooceną, gigantyczne zaległości edukacyjne, kłopoty logopedyczne, amputacje, strach przed powrotem do grupy rówieśniczej... strach przed powrotem choroby.

Przełamujemy te lody codziennie. Zespół na oddziale onkologicznym to 4 psychologów, arteterapeuci, pracownik socjalny i znakomici wolontariusze. Robimy dużo, żeby każde dziecko rozwijało się, żeby znalazło dziedzinę, w której jest najlepsze, by w przyszłości studiowało, pracowało, żyło bez taryfy ulgowej. Bo wszystko jest możliwe.